پایان سال تحصیلی





گرچه دورم سالها از سالهای مدرسه 

  باز گاهی می تپد دل در هوای مدرسه
گوش من نشنیده هرگز در تمام زندگی
  خوشتر از آوای زنگ آشنای مدرسه
یاد باد از آن معلم ها که دیگر نیستند 
  هست آهنگ صداشان در فضای مدرسه
یاد باد آن لحظه های درس و مشق و امتحان
   یاد باد آن روزهای با صفای مدرسه
یاد باد از آن دوات و آن قلم های نیین 
ترکه های ناظم و فراش های مدرسه
 آن ستون های بلند و سقف های ریخته
 آن حیاط پر درخت  دلگشای مدرسه
آه آن بابای پیر خنده رو یادش بخیر
  می نشست او پشت در ، در سر سرای مدرسه
باز شیدا ، جان من خرم شد از یاد کلاس
  جان فدای لحظه های جان فزای مدرسه.

نظرات 4 + ارسال نظر
عشقی سه‌شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1395 ساعت 12:05 ق.ظ http://m-eshgi.blog.ir

منم دلم برای روزهای مدرسه و همکلاسی هایی خوبم تنگ شده.حیف که عمر زود میگذرد.دنیا خود کلاسی بزرگ و روزگار خود استادی بزرگ است.ما که در کلاس دنیا نشسته ایم چه خوب است که به استاد روزگار هم خوب توجه کنیم تا درس های خوب و مفید بیشماری از آن برای ادامه ی زندگی یاد بگیریم

تشکر واقعا اگر اینطور بود عالی بود.ممنون از نظرتون.

reza پنج‌شنبه 30 اردیبهشت‌ماه سال 1395 ساعت 05:15 ب.ظ

سلام...واقعا افسوس میخورم ک تو جمع شما نبودم.حیف شد.

امیرحسین یکشنبه 2 خرداد‌ماه سال 1395 ساعت 02:06 ب.ظ

سلام. کاش عکس های اخرین روز کارگاه هم میزاشتین

میلاد مصباحی چهارشنبه 21 مهر‌ماه سال 1395 ساعت 10:22 ق.ظ

داداشای گلم خوشبحالتون
این عکسارو ما دوسال پیش انداختیم
واقعا عجب دورانی بود

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد